De oogst is het uiteindelijke doel van de zaaiende landman. Daar ziet hij verlangend naar uit. Hij maakt zich zorgen om het zaad dat geen wortel schiet, om het zaad dat wel wortel schiet, maar geen vrucht draagt en over het voortwoekerende onkruid. Voor de verborgen kracht van het zaad des Woords is de zaaier echter niet verantwoordelijk. Dat is tot bemoediging van degenen die geroepen zijn tot arbeid in Gods Koninkrijk. Ze hoeven slechts te zaaien! Het is tevens een les in zelfverloochening om op een juiste wijze met de vruchten om te gaan.
Op een heldere en indringende wijze trekt ds. Van Haaren vanuit drie gelijkenissen tal van lessen tot waarschuwing en aansporing van onbekeerden, tot bemoediging van naamlozen en tot opscherping van verachterden in de genade. Vanuit zijn Schriftuurlijke prediking komt de zielsbevinding op die de legering van Sion verklaart. Daarbij wordt steeds gewezen op de noodzakelijke Christuskennis, maar ook hoe dat toegaat in het leven der genade.
Ds. J. van Haaren (1933-1983) was predikant binnen de Gereformeerde Gemeenten. Hij diende de gemeenten van Kampen, Rijssen-Noord en Amersfoort.
